Obraz budujesz umieszczając w obrębie kadru poszczególne jego elementy. Im mniej tych elementów tym łatwiej go skomponować.

Wraz ze wzrostem obiektów będących w kadrze trudniejsza staje się ich właściwa kompozycja. Więc jeśli chcesz sobie uprościć robotę zacznij, z tego co widzisz przez obiektyw, usuwać zbędne obiekty. Niech pozostanie tylko to, co istotne. Łatwiej wtedy o udane zdjęcie. Upraszczanie zdjęć możesz potraktować jako ćwiczenie. Może to polegać np. na szukaniu takiej pozycji w której w tle nie ma żadnych obiektów, są poza kadrem. A jeśli jest kilka obiektów, to może da się je pokazać jako grupę i przez to stworzyć spójną całość.

Innym sposobem na uproszczenie zdjęcia może być pozbawienie go koloru. Wtedy na mocy zyskują kształty i tony monochromatycznej barwy.

Ps. Nie mówię, że przedstawione dwa pierwsze zdjęcia są jakieś super, nie mnie to oceniać, ale pod względem kompozycji, myślę, że całkiem poprawne. Na pierwszym zdjęciu boja jest umieszczona w mocnym punkcie, zgodnie z regułą trójpodziału. Na drugim mamy prawie symetryczny pomost i tworzone przez deski linie prowadzące w głąb zdjęcia. Zasady te opisywałem w ebooku.

I na koniec jeszcze zdjęcie z wieloma elementami: drzewo, pomost (wzdłużny i poprzeczny), łódka, boja, trawa, ścieżka, zamglona linia brzegowa. Żaden z nich nie dominuje, nie wiadomo gdzie kierować wzrok, na co patrzeć. Wzrok lata po zdjęciu i tylko rodzi się pytanie, co w zasadzie autor chciał pokazać? Na takie zdjęcie nie chce się zbyt długo patrzeć.

Ps2. Jeśli możesz długo patrzeć na zdjęcie bez znudzenia, to znaczy, że jest ono dobre. Jeśli od razu klikasz na strzałkę “następne” lub przekładasz kartkę albumu, to znaczy, że zdjęcie nie zaskarbiło sobie Twojej uwagi i po prostu jest kiepskie w Twojej ocenie.