Wreszcie od kilku dni mamy słońce na niebie. Czasami może ono jednak zrobić psikusa i kiedy pojawi się w tle zdjęcia, przepalenie części nieba gotowe. Receptą na to jest fotografowanie go o świcie lub zachodzie, kiedy jest słabsze. W ciągu dnia można natomiast je rozpromienić robiąc zdjęcie przy mocno przymkniętej przysłonie. Tu f/22.

Liczba powstałych promieni światła zależy od liczby listków przysłony. Światło załamuje się na krawędzi przysłony i tworzy promienie w obu kierunkach prostopadłych do niej. Dlatego w obiektywach z przysłonami z parzystą liczbą listków tych promieni na zdjęciu jest tyle ile listków, a przy liczbie nieparzystej dwa razy więcej. Wraz z otwieraniem przysłony zjawisko dyfrakcji (bo tak to fachowo się nazywa) staje się coraz słabsze. Przy maksymalnie otwartej przysłonie jej kształt jest okręgiem więc nie powstaną już żadne gwiazdki.

Zdjęcie o świcie przy f/5.6 (największy otwór przysłony)

Ps. Przykłady zdjęć z parzystą liczbą listków przysłony możesz zobaczyć we wpisie Zdjęcia nocne z lampami jak gwiazdy

A ile listków przysłony ma obiektyw, którym zrobiłem pierwsze zdjęcie? Drugie z resztą też było robione tym samym.