W niedzielę umieściłem aparat na stole i skierowałem go w sufit. Tam na sznurku zwisała latarka. Pozostałe światła były wyłączone, a okno zasłonięte. Po wprowadzeniu latarki w ruch naświetlałem kadr. W ten sposób powstały świetlne wzory i abstrakcyjne kompozycje. Zmieniałem końcówki nakładane na latarkę, dodawałem kolor, ustawiałem tryb stroboskopowy itp. Zobacz kilka uzyskanych efektów i opis jak samemu robić takie zdjęcia.

Do wymalowania takich wzorów konieczne będzie wahadło. Potrzebujesz więc latarki zawieszonej na długim sznurku. Wprowadzenie takiego wahadła w ruch eliptyczny będzie tworzyło wzory nazywane krzywymi Lissajous. Takie malowanie światłem jest też nazywane świetlnymi spirografami, ponieważ kojarzy się ze wzorami malowanymi za pomocą spirografów.

Czym są krzywe Lissajous?

Krzywe Lissajous to rodzaj matematycznych krzywych, które powstają w wyniku nakładania się dwóch ruchów oscylacyjnych prostopadłych do siebie. Te krzywe są nazwane na cześć francuskiego matematyka i fizyka, który badał ich właściwości w XIX wieku. Przykładem ruchu oscylacyjnego jest wahadło.

Jeśli chcesz przećwiczyć na „sucho” tworzenie takich krzywych, to możesz to zrobić za pomocą generatora krzywych Lissajousa.

Sposób powstawania tych wzorów masz wyjaśniony na poniższym filmie.

Stanowisko do malowania światłem

Przykładowe stanowisko do takich zdjęć będzie więc wymagało aparatu skierowanego do góry i wahadła z lampką świecącą w dół.

W mojej „instalacji” sznurek od wahadła nie był mocowany do sufitu. Wykorzystałem natomiast dwa statywy oświetleniowe połączone u góry belką. Do tej belki mocowałem dopiero sznurek. Niemniej możesz zastosować tu dowolnie inny sposób, który umożliwi Ci przymocowanie wahadła odpowiednio wysoko.

Aby zmienić częstotliwość odchyleń w jednej osi, możesz wahadło dodatkowo zawiesić na dodatkowym sznurku zamocowanym w dwóch odsuniętych od siebie miejscach. Masz to pokazane na poniższych rysunkach. Zmieniając długości sznurków, będziesz też wpływać na zmianę rejestrowanego kształtu tworzonych krzywych.

Wahadło z latarką do malowania światłem — wersja podstawowa.

Wahadło z latarką do malowania światłem — wersja wprowadzająca inny okres wahnięć w jednym z kierunków.

Dla urozmaicenia rejestrowanego obrazu możesz wprowadzać różne zmiany, stosując: kolorowe filtry, dodatkowe elementy świetlne, światło stroboskopowe, dodatkowy ruch obrotowy w osi latarki itp.

Możesz też nakładać na siebie krzywe. Np. puszczasz w ruch wahadło, naświetlasz kadr przez kilkanaście sekund, zakrywasz obiektyw, puszczasz znowu wahadło, ale już w innym kierunku, odsłaniasz obiektyw i dalej naświetlasz przez kolejne sekundy. Później zamykasz migawkę i masz dwie spirale na jednym zdjęciu.

Oczywiście pomieszczenie, w którym będziesz robił/robiła zdjęcia, musi być wyciemnione. Pogaszone światła, zasłonięte okna itd.

Ustawienia aparatu

Do takich zdjęć przydatny będzie obiektyw szerokokątny, aparat z trybem bulb oraz wężyk spustowy do wyzwalania i kończenia naświetlania zdjęcia.

Aparat zamocuj na niskim statywie i skieruj obiektywem do góry. Możesz też go położyć na stole. Przydaje się tu odchylany ekran, na którym zobaczysz uzyskany obraz. Ostrość ustaw ręcznie na odległość do świecącego punktu latarki.

W poniższych zdjęciach w zależności od intensywności światła stosowałem ISO 100 lub 200, przysłony od f/5.6 do f/16 oraz czasy naświetlania od kilkunastu do kilkudziesięciu sekund. Z uwagi na konieczność uzyskania większej głębi ostrości przydatne będzie większe przymknięcie przysłony. Wymagania więc dla aparatu i obiektywu są zupełnie podstawowe i nie jest tu konieczny jakiś szczególnie specjalistyczny sprzęt.

Aparat na niskim statywie skierowany do góry. Odchylany ekran dawał możliwość podglądu zdjęcia bez ruszania aparatem.

Oświetlenie

Jako główne źródło światła zastosowałem latarkę Lumintop FW1A. Sterowana jest ona oprogramowaniem Anduril. Daje to między innymi możliwość wprowadzenia jej w tryb stroboskopowy o regulowanej częstotliwości. W ten sposób powstawały „kropeczki” na zdjęciu, które układały się w dodatkowe wzory. Poza latarką miałem do dyspozycji kilka końcówek nakładanych na nią. Dzięki temu „kropki” miały różne kształty, a linie ciągłe miały np. kształt szklisty.

Do latarki przyczepiałem też jeszcze dodatkowe elementy świetlne np. widoczną poniżej podświetlaną na różne kolory pałeczkę z pleksi.

Latarka Lumintop FW1A z doczepioną końcówką w postaci „kryształka” oraz przymocowany do niej gumką dodatkowy podświetlony pręt z pleksi. Latarka poza światłem ciągłym daje możliwość świecenia w trybie stroboskopowym o różnej częstotliwości.

Przykłady uzyskanych efektów

W swoim archiwum znalazłem też negatyw i zdjęcie spirali, którą lata temu zrobiliśmy z bratem. To pewnie były jakieś lata 80-te poprzedniego wieku.

Teraz z aparatem cyfrowym dużo prościej jest pokombinować z dużo większą ilością różnych wersji bujania i rodzajami światła.

Wersja robiona lata temu na analogu — negatyw.

Odbitka na papierze fotograficznym.

Takie proste stanowisko a powstałe zdjęcia dają niesamowitą frajdę. To naprawdę wciąga. Jeśli więc planujesz takie malowanie światłem, to daj sobie na nie trochę więcej czasu niż godzinę. Mnie zeszło pół dnia, a i tak nie wyczerpałem tematu, bo mam już koncepcję na kolejne modyfikacje. Udanych zdjęć. Robiłeś/robiłaś już tego typu zdjęcia? Planujesz zrobić? Napisz. Zapraszam do komentowania.

Więcej przepisów na zdjęcia

Jeśli szukasz dodatkowych pomysłów na ciekawe zdjęcia do zrobienia w domu i nie tylko, to polecam ebook:

Baw się fotografią.
Kliknij i wypróbuj „33 eksperymenty fotograficzne”