Kompozycja centralna jest najbardziej intuicyjną kompozycją obrazu. Kierując aparat na obiekt mimowolnie ustawiamy go po środku wizjera lub ekranu.

Ustawiasz zatem fotografowany obiekt po środku i robisz mu zdjęcie. Zazwyczaj należy jednak unikać tego typu kompozycji. Sprawdza się ona tylko w niektórych sytuacjach. Przeważnie lepszy efekt wizualny uzyskasz umieszczając fotografowany obiekt w miejscu zgodnym z regułą trójpodziału. Kompozycję centralną warto stosować, gdy chcesz zaakcentować symetrię obrazu lub silnie dominującą pozycję obiektu w kadrze. Zdjęcia z kompozycją centralną są „mocne” i statyczne. Zobacz przykłady.

Kompozycja centralna

Kompozycja centralna oraz pozbawienie tła szczegółów nadaje słonecznikowi silnie dominującą pozycję. Tak jakby kwiat chciał powiedzieć „ja jestem tu najważniejszy – patrzcie na mnie”.

Z kompozycji centralnej warto skorzystać, kiedy fotografowany obiekt “patrzy” wprost w środek obiektywu.

Kompozycja centralna jest powszechnie stosowana kiedy trzeba po prostu pokazać jakiś przedmiot, jakiś produkt. Jest to oczywiste rozwiązanie ponieważ na takim zdjęciu właśnie produkt jest najważniejszy i nic więcej.

W lustrzankach analogowych po środku kadru był “klin” do ustawiania ostrości. Ten mechanizm więc wymuszał miejsce centralne jako to, w którym fotograf mógł ustawiać ostrość. W lustrzankach cyfrowych jest już lepiej, bo tych punktów pomiarowych jest znacznie więcej. Niemniej zazwyczaj punk pomiarowy znajdujący się w centrum kadru jest tym najbardziej czułym i dającym największą precyzję. Jak to jest w twoim aparacie możesz sprawdzić w instrukcji do niego.

Kompozycja symetryczna

Poza ustawieniem dokładnie w centrum kadru możesz w przypadku obiektów symetrycznych umieszczać je w osi zdjęcia. W zależności od rodzaju symetrii możesz wykorzystać oś przechodzącą przez zdjęcie pionowo lub poziomo.

Tutaj środek okręgu jest lekko podniesiony do góry. Jest to więc kompozycja centralna z lekkim uniesieniem do góry.

Przykład zdjęcia wykorzystującego symetrię i oś poziomą.

Kompozycja centralna ma swoje uzasadnienie i warto po nią sięgnąć kiedy chcesz mocno zaakcentować fotografowany obiekt lub kiedy jest on symetryczny i tą symetrię chcesz podkreślić. W większości jednak przypadków poza obiektem będziesz chciał również pokazać jego otoczenie. W takim przypadku prawdopodobnie lepiej się sprawdzi reguła trójpodziału.

Kompozycja centralna, symetryczna i reguła trójpodziału to tylko jedne z wielu reguł. Warto je znać i stosować, ale też nie trzeba się ich ściśle trzymać. Możesz je miksować i w zależności od motywu wykorzystać różne ich warianty.

W ostatnim przykładzie poniżej zastała wykorzystana zarówno kompozycja symetryczna oparta na osi poziomej jak i reguła trójpodziału. Góra i dół zdjęcia są symetryczne. Symetria przechodzi w połowie zdjęcia. Jednak dominujący kontur kościoła został pokazany w prawej części zdjęcia. Taki układ pasuje już bardziej do reguły trójpodziału.

Kompozycja symetryczna i reguła trójpodziału w jednym