4 komentarze do “Bydgoszcz – nocne zdjęcia”

1. Przemku,
   Chyba się starzeję. Bo co raz częściej podobają mi się nie kolorowe obrazy, a w skali szarości. Zwłaszcza w architekturze. Efekt Bułhaka?

   Przez długą chwilę przyglądałem się obrazowi nr 14 (uliczka, z lewej księgarnia) i nie mogłem się od niego oderwać. Ma w sobie jakiś potężny magnes. Niepowtarzalny urok zadumy nad przemijaniem. Świetnie uchwycone kreska z subtelnym światłem.

   Przed laty fotografowałem fest zaśnieżone Krupówki w Zakopanem. Ten sam efekt. Kolorowe zdjęcie zamieniłem w skalę szarości i oto nagle ujrzałem całkiem inną przestrzeń świateł. Zrobiłem sobie potem z tego obrazu tapetę na ekran.
   Pozdrawiam!

   Odpowiedz

   1. Dzięki za komentarz. Czasami tak bywa, że kolor przeszkadza, bo tworzy nadmiar bodźców. W zdjęciach czarno-białych jest tylko światło i sposób, w jaki pokazuje kształty i kontrasty. Tworzą inny klimat. Ale też nie każde zdjęcie barwne przerobione na czerń i biel staje się lepsze. Czasami to kolor wygrywa.

      Odpowiedz

      1. Racja, kolor wygrywa wszędzie tam, gdzie jest naturalny. Kwiaty, czy zachód słońca są tego przykładem. Z architekturą bywa inaczej. Ale arcydzieła fotograficzne niegdyś powstawały wyłącznie na obrazach czarno białych, a i dzisiaj ten środek wyrazu ma jeszcze swoich fanów.

         Odpowiedz

2. Mnie też jakoś bardziej podobają sie czarno białe zdjęcia.

   Odpowiedz